|
|
 |
 |
EXCURSIES 2013
30 november 2013: bezoek TimmersGems
Op zaterdagmorgen 30 november 2013 om 09:00, hebben we een bezoek gebracht aan Timmers Gems in Berghem. Op een oppervlak van bijna 10.000 vierkante meter bevindt zich een enorme collectie stenen, mineralen en fossielen, maar ook spirituele spullen, ongelooflijk veel boeddha’s, naturalia, asiatica, boeken, en nog heel veel meer spectaculaire en interessante dingen van over de hele wereld. We krijgen een rondleiding en er is gelegenheid tot kopen van spullen.
De koffie en Thee stonden klaar en Hans vertelde dat de rondleiding begon na de koffie. En ongeveer twee uur later waren we in alle landen van de wereld geweest waar mineralen worden gevonden. Hans vertelde dat hij in veel landen zelf naar mijnen gaat om afspraken te maken.
Zijn verhaal was boeiend en ter zake kundig.
De wereld is zo op gebouwd, dat die hele mooie dingen maakt en daar onze hulp niet bij nodig heeft! Velen van ons waaronder Anna en ik zijn ook gaan struinen en zijn van de ene in de andere verbazing gevallen! We hebben genoten ! Evenzo "mijn" Canadezen zijn vol lof. Ik ga proberen nog eens terug te gaan!
Thea Arts
Foto's zijn gemaakt door Gerben Arts.
Op zaterdagmorgen 30 november 2013 om 09:00, hebben we een bezoek gebracht aan Timmers Gems in Berghem. Op een oppervlak van bijna 10.000 vierkante meter bevindt zich een enorme collectie stenen, mineralen en fossielen, maar ook spirituele spullen, ongelooflijk veel boeddha’s, naturalia, asiatica, boeken, en nog heel veel meer spectaculaire en interessante dingen van over de hele wereld. We krijgen een rondleiding en er is gelegenheid tot kopen van spullen.
De koffie en Thee stonden klaar en Hans vertelde dat de rondleiding begon na de koffie. En ongeveer twee uur later waren we in alle landen van de wereld geweest waar mineralen worden gevonden. Hans vertelde dat hij in veel landen zelf naar mijnen gaat om afspraken te maken.
Zijn verhaal was boeiend en ter zake kundig.De wereld is zo op gebouwd, dat die hele mooie dingen maakt en daar onze hulp niet bij nodig heeft! Velen van ons waaronder Anna en ik zijn ook gaan struinen en zijn van de ene in de andere verbazing gevallen! We hebben genoten ! Evenzo "mijn" Canadezen zijn vol lof. Ik ga proberen nog eens terug te gaan!
Thea Arts
Foto's zijn gemaakt door Gerben Arts.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
15 september 2013: Goud zoeken
Afgelopen zondag 15 september 10.30 uur was het weer zover: Het excursieseizoen voor GEO Oss is weer geopend! Met ongeveer 12 enthousiastelingen togen we naar Velp voor het zoeken van goud.
Startpunt van de excursie was de EVSC (Eerste Velpse StenenClub) aan de Schoolstraat in Velp. Hier ontmoetten we onze excursieleider voor de dag, Marco Baas. Gaandeweg de dag zouden we erachter komen dat hij ons met veel plezier wegwijs maakt in de wereld van de stenen in en rond Velp. De dag begon met een lekkere kop koffie. Vervolgens een uiteenzetting van Marco over de geologie van het gebied rond de Rozendaalse Beek, stenen en mineralen in de IJsselstreek en een klein stukje over archeologie in de omgeving. Ook in een uitleg over de aanwezigheid van goud in zaken om ons heen (ja, goud is echt overal, alleen in wisselende hoeveelheden!) was voorzien.
Vervolgens gingen we met de auto richting ‘De Sprengkop’, een plek in de oude stuwwallen rond Velp waar de Rozendaalse Beek een meertje vormt. Op deze plek maakte Marco ons wegwijs in de kunst van het goud pannen. Vervolgens ging iedereen aan de slag in een ander stukje van de beek, om het zo gewilde goud te vinden.
Het is waard om te vermelden dat sommigen een klein buisje meegenomen hadden voor het vervoeren van vondsten, anderen (inclusief mijzelf) dachten daar niet genoeg aan te hebben en kwamen met mayonaise emmertjes en dergelijke aanzetten.
Na enkele keren gepand te hebben kwamen we erachter dat het zoeken van goud toch wel hard werken is. Heel anders dan met hamer en beitel een wand in een groeve te lijf gaan. Dit vroeg erg veel geduld en een sterke rug!
Min of meer teneergeslagen zijn we na een paar uur vertrokken: Goud is overal, je moet het alleen wel met je blote ogen kunnen zien en (dat hadden we eerder die morgen al geleerd) je ziet het pas wanneer de concentratie meer dan 30 deeltjes per 1.000.000 deeltjes materiaal is. Niemand had het geluk die concentratie aan te treffen, maar er werd wel een stenen speerpunt, robijn en zirkoon zo klein als een speldenknop gevonden. We vertrokken dus helaas zonder goud gevonden te hebben naar de volgende locatie. Echter, niet voordat we bij de Rozendaalse Beek genoten hadden van de zelf meegebrachte lunch.
De volgende locatie was het Rozendaalse zand, een hoger gelegen open plek in de bossen. We verzamelden ons bij de brandtoren en van daaruit zijn we een eind een brandgang ingelopen. Onderweg vertelde Marco allerlei wetenswaardigheden over de stenen die we aantroffen en de hoeveelheid goud die hierin zou moeten zitten. Er waren een aantal opmerkelijke vondsten, zoals ijzeroer en Revienienkwartsiet (vernoemd naar de Franse stad Revin). De laatste kenmerkt zich door vierkante, kubusvormige gaatjes waarin vroeger pyrietkristellen zaten, deze zijn in de loop der tijd opgelost. Verder vele anders soorten stenen zoals een windkanter, jaspis etc. Na enkele honderden meters gewandeld te hebben zijn we teruggekeerd naar de auto’s waar onderweg nog een kleine gladde slang ons pad kruiste. Met de auto gingen we weer terug naar de EVSC, het beginpunt van de dag.
Weer op de Schoolstraat aangekomen kregen we uitleg over de werking van de EVSC en het machinepark. Verder had iedereen de mogelijkheid om leuke stenen tegen erg schappelijke prijzen over te kopen. Hiervan werd door menig GEO lid gebruik gemaakt. Het napraten ging vergezeld van een kop koffie of, voor sommigen, een biertje. Vervolgens was het alweer 17.45 uur en dus tijd om huiswaarts te keren.
Ik denk dat ik het algemene gevoel dat bij de GEO leden heerste goed kan samenvatten met: een leuke dag in een schitterende omgeving, een enthousiaste excursieleider en een inkijkje in een erg levendige stenenclub. De vondsten waren misschien wat mager, maar al met al een zeer geslaagde excursie!
Hans Cremers
Foto's zijn gemaakt door Gerben Arts en Rob Huussen.
Afgelopen zondag 15 september 10.30 uur was het weer zover: Het excursieseizoen voor GEO Oss is weer geopend! Met ongeveer 12 enthousiastelingen togen we naar Velp voor het zoeken van goud.
Startpunt van de excursie was de EVSC (Eerste Velpse StenenClub) aan de Schoolstraat in Velp. Hier ontmoetten we onze excursieleider voor de dag, Marco Baas. Gaandeweg de dag zouden we erachter komen dat hij ons met veel plezier wegwijs maakt in de wereld van de stenen in en rond Velp. De dag begon met een lekkere kop koffie. Vervolgens een uiteenzetting van Marco over de geologie van het gebied rond de Rozendaalse Beek, stenen en mineralen in de IJsselstreek en een klein stukje over archeologie in de omgeving. Ook in een uitleg over de aanwezigheid van goud in zaken om ons heen (ja, goud is echt overal, alleen in wisselende hoeveelheden!) was voorzien.
Vervolgens gingen we met de auto richting ‘De Sprengkop’, een plek in de oude stuwwallen rond Velp waar de Rozendaalse Beek een meertje vormt. Op deze plek maakte Marco ons wegwijs in de kunst van het goud pannen. Vervolgens ging iedereen aan de slag in een ander stukje van de beek, om het zo gewilde goud te vinden.
Het is waard om te vermelden dat sommigen een klein buisje meegenomen hadden voor het vervoeren van vondsten, anderen (inclusief mijzelf) dachten daar niet genoeg aan te hebben en kwamen met mayonaise emmertjes en dergelijke aanzetten.Na enkele keren gepand te hebben kwamen we erachter dat het zoeken van goud toch wel hard werken is. Heel anders dan met hamer en beitel een wand in een groeve te lijf gaan. Dit vroeg erg veel geduld en een sterke rug!
Min of meer teneergeslagen zijn we na een paar uur vertrokken: Goud is overal, je moet het alleen wel met je blote ogen kunnen zien en (dat hadden we eerder die morgen al geleerd) je ziet het pas wanneer de concentratie meer dan 30 deeltjes per 1.000.000 deeltjes materiaal is. Niemand had het geluk die concentratie aan te treffen, maar er werd wel een stenen speerpunt, robijn en zirkoon zo klein als een speldenknop gevonden. We vertrokken dus helaas zonder goud gevonden te hebben naar de volgende locatie. Echter, niet voordat we bij de Rozendaalse Beek genoten hadden van de zelf meegebrachte lunch.
De volgende locatie was het Rozendaalse zand, een hoger gelegen open plek in de bossen. We verzamelden ons bij de brandtoren en van daaruit zijn we een eind een brandgang ingelopen. Onderweg vertelde Marco allerlei wetenswaardigheden over de stenen die we aantroffen en de hoeveelheid goud die hierin zou moeten zitten. Er waren een aantal opmerkelijke vondsten, zoals ijzeroer en Revienienkwartsiet (vernoemd naar de Franse stad Revin). De laatste kenmerkt zich door vierkante, kubusvormige gaatjes waarin vroeger pyrietkristellen zaten, deze zijn in de loop der tijd opgelost. Verder vele anders soorten stenen zoals een windkanter, jaspis etc. Na enkele honderden meters gewandeld te hebben zijn we teruggekeerd naar de auto’s waar onderweg nog een kleine gladde slang ons pad kruiste. Met de auto gingen we weer terug naar de EVSC, het beginpunt van de dag.
Weer op de Schoolstraat aangekomen kregen we uitleg over de werking van de EVSC en het machinepark. Verder had iedereen de mogelijkheid om leuke stenen tegen erg schappelijke prijzen over te kopen. Hiervan werd door menig GEO lid gebruik gemaakt. Het napraten ging vergezeld van een kop koffie of, voor sommigen, een biertje. Vervolgens was het alweer 17.45 uur en dus tijd om huiswaarts te keren.
Ik denk dat ik het algemene gevoel dat bij de GEO leden heerste goed kan samenvatten met: een leuke dag in een schitterende omgeving, een enthousiaste excursieleider en een inkijkje in een erg levendige stenenclub. De vondsten waren misschien wat mager, maar al met al een zeer geslaagde excursie!
Hans Cremers
Foto's zijn gemaakt door Gerben Arts en Rob Huussen.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
7-8-9 juni 2013: meerdaagse excursie naar de Hunsrück te Duitsland
Mineralenexcursie Hunsrück 7 juni 2013
De 2-daagse mineralenexcursie voor 2013 stond gepland in het 2e weekend van juni. 5 van de 12 deelnemers besloten om op vrijdag al naar het laaggebergte de Hunsrück te rijden. Op de planning stond eerst een bezoek brengen aan een agatenboer in Bruchweiler genaamd Lemke. Via www.lemke-laborbederf.de hadden we gezien dat je hier afvalstukken agaat kon kopen per emmer tegen een leuke prijs. Rob en Jelco zijn erin geslaagd om op tijd hier te zijn en een aantal agaten weten te bemachtigen. Echter was de prijs wel veel hoger dan op de website vermeld stond, dit zou komen door de hogere importkosten vanuit Brazilië. Door een aantal files onderweg kwamen Joyce en ondergetekende pas later aan, toen de winkel net gesloten was. Volgens Hans het 5e lid van vandaag had de man zojuist feierabend.
Op het terras hebben we met zijn drieën nog een paar drankjes gepakt om vervolgens naar Idar-Oberstein te gaan om bij restaurant TurmSchänke een heerlijke Obersteiner Rollbraten te eten. Nadat we onze buikjes vol hadden, zijn we met zijn drieën naar Henau gereden, om aldaar in de steengroeve naar bergkristallen te zoeken. Rob en Jelco zijn in de tussentijd naar de steengroeve Hellberg in Kirn geweest. Hier was ook weer het een en ander flink veranderd. Het beloofde mogelijk goede vondsten, tussen het vele verse materiaal wat er lag. Maar helaas zat er niets interessants tussen. Tevens helde de wanden dermate over, dat het niet veilig was om er naar mineralen te zoeken. De Dolomietader was nog steeds aanwezig, maar de voor de veiligheid is het beter om hier niet aan te komen.
Ons laatste bezoek aan Henau dateerde van 2010 en sinds die tijd was de groeve al weer flink dieper geworden. De weg die we destijds hadden genomen was niet meer bruikbaar, dus moesten we een andere weg zoeken dieper de groeve in. Na het spotten van een hert hebben we toch de weg gevonden links om de fabrieksgebouwen heen. We besloten om op het diepste gedeelte te beginnen en dan naar boven te gaan. Er lag veel vers materiaal, maar de kristallen waren dermate slecht dat we hier niets vonden om mee te nemen. Het enigste wat we wel volop vonden waren kikkervisjes, salamanders en hagedissen. Langzaam trad de schemering in. We hebben toen nog een laatste hoek verkend en hier lag wel mooi materiaal, maar helaas moesten we naar de auto’s toe, omdat het toch al snel donker begon te worden.
Met lege tassen zijn we dus terug gegaan, maar wel weer een ervaring rijker. Op naar hotel Landhaus Felsengarten waar we dit weekend blijven overnachten. Rob en Jelco zaten al aan de bar te genieten van het lokale bier Kirner. We hebben nog even nagekletst, wat gedronken en gegeten om vervolgens ons bed in te duiken. Morgen begint dan echt de mineralenexcursie met de andere 7 leden van Geo Oss.
Foto's zijn gemaakt door Gerben Arts.
Mineralenexcursie Hunsrück 8 juni 2013
Het werd een vroege ochtend voor een zevental excursieleden. Om 06:15 werd er verzameld voor D’n Iemhof te Oss om vervolgens gezamenlijk in een gehuurd busje richting het vliegveld van Frankfurt-Hahn te rijden. Ondertussen stonden de overige 5 leden, die al in de Hunsrück waren ook op en reden ze richting het vliegveld. Bij een parkeerplaats hadden we om 10:00 afgesproken met een Nederlandstalige gids Wouter Südkamp.
Wouter gaat ons vandaag de hele dag begeleiden bij een drietal vindplaatsen. Als eerste stond er een dumpplaats van leisteen van Theis Böger op het programma bij Altlay. Onderaan de dumpplaats wordt ondergronds nog steeds de zwarte leisteen gedolven voor de verkoop. Dit is trouwens de enigste plaats in de Hunsrück waar nog leisteen wordt gewonnen, aldus Wouter. De overige leisteengroeves zijn door de lagere prijzen uit Amerika en Spanje niet rendabel genoeg.
Na een uitleg over de geologie en het ontstaan van dit gebied, gingen we met goede moed aan de slag. Het was een mooie dumpplaats voor ons, omdat ook de wat minder valide personen hier goed konden zoeken naar mineralen zoals bergkristal, pyriet, ankeriet, dolomiet en chalcopyriet. In het dik uur dat we er waren, vond Jelco een groot blok kwarts, die na het openbreken vol zat met mooie mineralen. Heldere vrijstaande bergkristalpunten tot ongeveer 3 centimeter groot in holtes met chalcopyriet erbij. Ondergetekende vond nog een aantal stukken leisteen met daarin pyrietformaties met kristallen tot 12 millimeter. Verder had iedereen wel een aantal leuke stukjes kwarts, pyriet en chalcopyriet gevonden. Op een gegeven moment is Thea plotseling gestopt met het zoeken naar mineralen. Dit kwam doordat haar schoenzool spontaan bleef liggen op de grond toen ze een stap wilden zetten.
Rond 11:15 was het welletjes voor deze vindplaats en zijn we naar de verlaten Adolf-Helene mijn gereden in Altlay. Ook wel groeve Barbarasegen genoemd. Dit is tot 1960 een oude koper-/zink-/lood-/zilvermijn geweest. Momenteel kunnen er nog verscheidene mineralen zoals sulfiden, carbonaten en kwartsen gevonden worden. De dumpplaatsen zijn niet begroeid door het hoge gehalte aan lood, zink etc. Hierdoor is het makkelijk zoeken. Echter is er een groot deel van de dump voor wegenbouw weggehaald en is er vers materiaal van de werkende leisteengroeve gestort. Jan vond nog een aantal blokken vol met galeniet, maar helaas niet uitgekristalliseerd. Verder zijn er geen spectaculaire vondsten gedaan. We hielden het dan ook vrij snel voor gezien op deze plaats met zoeken. De omgeving geeft nog wel een mooi beeld van de vroegere industrie met zijn oude vervallen gebouwen.
Nu werd het tijd om naar steengroeve Juchem te rijden om aldaar ons geluk te beproeven om mooie geodes te vinden. Ook hier kregen we tijdens het eten van onze lunch een uitleg over het ontstaan van deze regio en zijn mineralen. Nadat de entree van € 6,- per persoon was betaald kregen we nog uitleg van de beveiligingbeambte in de steengroeve. Voorgaande jaren mocht er overal gezocht worden, maar vanaf 2013 wordt een bepaalde plek aangewezen waar je mag zoeken en verder nergens anders meer. Deze verhalen hadden we helaas al eerder vernomen van andere mineralenliefhebbers. We moesten een flinke wandeltocht maken naar het hoogste gedeelte van de steengroeve bij de akkers. Hier zouden we dan agaten kunnen vinden.
Wouter onze gids had niet in de gaten dat de beveiliging in de groeve zo streng was geworden en besloot om met de groep naar een ander stuk van de groeve te gaan onderweg. Na nog geen 5 minuten zoeken werden we hier dringend verzocht om die plek te verlaten en ons bij de andere te voegen of de groeve te verlaten. Onderweg kregen een aantal dus een laatste waarschuwing en mochten ze naar boven om agaten te zoeken. Echter waren deze van een dermate slechte kwaliteit, dat het meer ijzerknollen dan agaatknollen waren. Na een goed gesprek met een aantal reeds aanwezige zoekers en de beveiligingsbeambte ging een aantal op een soort akker zoeken en een aantal begonnen aan een vers klein wandje om rotsen weg te halen. Op de akker werden wel een aantal ijzerknollen gevonden, maar in de rotswand helemaal niets.
Rond 16:00 verliet een Nederlander genaamd Wim een goede vindplek, die ondergetekende over mocht nemen. Hier hebben we in de klei nog een aantal agaten en een amethistgeode gevonden. Om 17:00 moesten we naar beneden toe. Bij de Geracher Mühle mocht iedereen nog een stuk mineraal uitzoeken en heeft ondergetekende nog een gevonden agaat door laten zagen. De tekeningen waren op zich wel mooi maar had veel beter gekund. Onder het genot van een aantal biertjes hebben we de dag en andere zaken doorgenomen en het bleef dan ook nog lang gezellig. Maar we moesten toch maar eens naar ons hotel om ons op te frissen en om een hapje te gaan eten. Uiteindelijk zaten we rond 22:00 allemaal te eten. Het was nog een gezellige avond, maar langzaam aan ging iedereen naar bed om er morgen weer fit tegen aan te gaan.
Foto's zijn gemaakt door Gerben Arts.
Mineralenexcursie Hunsrück 9 juni 2013
Vanmorgen werden sommige wakker van de wekker, maar een aantal van ons werd gewekt door onweer en regen. Het zal toch niet waar zijn! Net zoals de vorige excursie naar Langenthal regent het nu ook weer pijpestelen. In eerste instantie zouden we naar de steengroeve Hellberg te Kirn gaan. Echter waren Rob en Jelco hier vrijdagavond al zonder succes geweest. Daarom werd besloten om deze groeve met de gehele groep aan ons neus voorbij te laten gaan. Met zijn allen hebben we eerst stevig ontbeten en ons lunchpakketje gemaakt. Daarna nog even afrekenen en de korte rit naar steengroeve ‘Ferdinand Kloos’ te Langenthal kon beginnen.
Bij de groeve aangekomen stond Kristian (een andere Nederlandse mineralenzoeker) zoals afgesproken al op ons te wachten in zijn auto. We hadden net zoals voorgaand bezoek aan deze groeve geregeld dat de poort open zou zijn en dat we dus met de auto tot achter in de groeve konden rijden. Het bleef maar regenen en regenen en hier leek geen einde aan te komen. Door de regen bleven een aantal leden dus zitten in de auto en met een zevental zijn we toch op zoek gegaan naar de schatten van moeder natuur. Er lag veel vers materiaal, maar helaas zaten hier ook weinig tekenen van mineralen in. Nadat we een aantal niveaus hadden gehad zijn we op een oudere plek in de groeve gaan zoeken, maar toch wat meer resultaat. Een aantal aardige stukken agaat, amethist en jaspis werden toch nog gevonden, zodat we toch niet helemaal met lege handen zouden vertrekken.
Na een goed uur zoeken zijn we ermee opgehouden en besloten we om naar de loodsen te rijden om ons aldaar om te kleden. Na wat gegeten te hebben en nog wat napraten, hebben we afscheid genomen van Kristian, Rob en Jelco. Met de overige leden hebben we besloten om naar Oberstein te rijden om aldaar koffie te drinken en naar het mineralenmuseum te gaan. De koffie werd voor een aantal onder ons een stuk staart of een ijs, want de zon had het inmiddels gewonnen van de wolken met regen. Vervolgens zijn we rond half 3 naar het mineralenmuseum gegaan, waar we de wonderschone stukken hebben bekeken. Een deel van het museum was onlangs opgeknapt, wat het museum echt goed heeft gedaan. Na een uurtje zijn we weer naar buiten gegaan en naar een drankje was het toch echt tijd om naar huis te rijden. We hadden immers nog 3,5 á 4 uur te rijden. Hier hebben we dan ook afscheid genomen van Hans die verder naar Zuid-Duitsland moest voor zijn werk.
Onderweg hebben we nog eenmaal heerlijk gegeten met zijn allen bij Peters Bistro in Ulmen. Ulmen staat bekend om zijn maar, dus dat was geologisch gezien wel weer een leuke bijkomstigheid. Nadat iedereen zijn buikje rond had gegeten was het tijd om te gaan. Joyce en ondergetekende namen afscheid van Peter, Thijs, Frans, Jan, Thea, Maria en Linda die in het busje verder naar Oss reden. Het was weer een gezellig weekend. Het weer zat voor de zondagochtend tegen, maar was verders dik in orde. De vondsten vielen soms echt tegen, maar we hebben we weer nieuwe locaties ontdekt, waar we in de toekomst zeker terug naar zullen gaan. Al met al weer een dikke voldoende.
Gerben Arts
Foto's zijn gemaakt door Gerben Arts.
Mineralenexcursie Hunsrück 7 juni 2013
De 2-daagse mineralenexcursie voor 2013 stond gepland in het 2e weekend van juni. 5 van de 12 deelnemers besloten om op vrijdag al naar het laaggebergte de Hunsrück te rijden. Op de planning stond eerst een bezoek brengen aan een agatenboer in Bruchweiler genaamd Lemke. Via www.lemke-laborbederf.de hadden we gezien dat je hier afvalstukken agaat kon kopen per emmer tegen een leuke prijs. Rob en Jelco zijn erin geslaagd om op tijd hier te zijn en een aantal agaten weten te bemachtigen. Echter was de prijs wel veel hoger dan op de website vermeld stond, dit zou komen door de hogere importkosten vanuit Brazilië. Door een aantal files onderweg kwamen Joyce en ondergetekende pas later aan, toen de winkel net gesloten was. Volgens Hans het 5e lid van vandaag had de man zojuist feierabend.
Op het terras hebben we met zijn drieën nog een paar drankjes gepakt om vervolgens naar Idar-Oberstein te gaan om bij restaurant TurmSchänke een heerlijke Obersteiner Rollbraten te eten. Nadat we onze buikjes vol hadden, zijn we met zijn drieën naar Henau gereden, om aldaar in de steengroeve naar bergkristallen te zoeken. Rob en Jelco zijn in de tussentijd naar de steengroeve Hellberg in Kirn geweest. Hier was ook weer het een en ander flink veranderd. Het beloofde mogelijk goede vondsten, tussen het vele verse materiaal wat er lag. Maar helaas zat er niets interessants tussen. Tevens helde de wanden dermate over, dat het niet veilig was om er naar mineralen te zoeken. De Dolomietader was nog steeds aanwezig, maar de voor de veiligheid is het beter om hier niet aan te komen.Ons laatste bezoek aan Henau dateerde van 2010 en sinds die tijd was de groeve al weer flink dieper geworden. De weg die we destijds hadden genomen was niet meer bruikbaar, dus moesten we een andere weg zoeken dieper de groeve in. Na het spotten van een hert hebben we toch de weg gevonden links om de fabrieksgebouwen heen. We besloten om op het diepste gedeelte te beginnen en dan naar boven te gaan. Er lag veel vers materiaal, maar de kristallen waren dermate slecht dat we hier niets vonden om mee te nemen. Het enigste wat we wel volop vonden waren kikkervisjes, salamanders en hagedissen. Langzaam trad de schemering in. We hebben toen nog een laatste hoek verkend en hier lag wel mooi materiaal, maar helaas moesten we naar de auto’s toe, omdat het toch al snel donker begon te worden.
Met lege tassen zijn we dus terug gegaan, maar wel weer een ervaring rijker. Op naar hotel Landhaus Felsengarten waar we dit weekend blijven overnachten. Rob en Jelco zaten al aan de bar te genieten van het lokale bier Kirner. We hebben nog even nagekletst, wat gedronken en gegeten om vervolgens ons bed in te duiken. Morgen begint dan echt de mineralenexcursie met de andere 7 leden van Geo Oss.
Foto's zijn gemaakt door Gerben Arts.
Mineralenexcursie Hunsrück 8 juni 2013
Het werd een vroege ochtend voor een zevental excursieleden. Om 06:15 werd er verzameld voor D’n Iemhof te Oss om vervolgens gezamenlijk in een gehuurd busje richting het vliegveld van Frankfurt-Hahn te rijden. Ondertussen stonden de overige 5 leden, die al in de Hunsrück waren ook op en reden ze richting het vliegveld. Bij een parkeerplaats hadden we om 10:00 afgesproken met een Nederlandstalige gids Wouter Südkamp.
Wouter gaat ons vandaag de hele dag begeleiden bij een drietal vindplaatsen. Als eerste stond er een dumpplaats van leisteen van Theis Böger op het programma bij Altlay. Onderaan de dumpplaats wordt ondergronds nog steeds de zwarte leisteen gedolven voor de verkoop. Dit is trouwens de enigste plaats in de Hunsrück waar nog leisteen wordt gewonnen, aldus Wouter. De overige leisteengroeves zijn door de lagere prijzen uit Amerika en Spanje niet rendabel genoeg.
Na een uitleg over de geologie en het ontstaan van dit gebied, gingen we met goede moed aan de slag. Het was een mooie dumpplaats voor ons, omdat ook de wat minder valide personen hier goed konden zoeken naar mineralen zoals bergkristal, pyriet, ankeriet, dolomiet en chalcopyriet. In het dik uur dat we er waren, vond Jelco een groot blok kwarts, die na het openbreken vol zat met mooie mineralen. Heldere vrijstaande bergkristalpunten tot ongeveer 3 centimeter groot in holtes met chalcopyriet erbij. Ondergetekende vond nog een aantal stukken leisteen met daarin pyrietformaties met kristallen tot 12 millimeter. Verder had iedereen wel een aantal leuke stukjes kwarts, pyriet en chalcopyriet gevonden. Op een gegeven moment is Thea plotseling gestopt met het zoeken naar mineralen. Dit kwam doordat haar schoenzool spontaan bleef liggen op de grond toen ze een stap wilden zetten.Rond 11:15 was het welletjes voor deze vindplaats en zijn we naar de verlaten Adolf-Helene mijn gereden in Altlay. Ook wel groeve Barbarasegen genoemd. Dit is tot 1960 een oude koper-/zink-/lood-/zilvermijn geweest. Momenteel kunnen er nog verscheidene mineralen zoals sulfiden, carbonaten en kwartsen gevonden worden. De dumpplaatsen zijn niet begroeid door het hoge gehalte aan lood, zink etc. Hierdoor is het makkelijk zoeken. Echter is er een groot deel van de dump voor wegenbouw weggehaald en is er vers materiaal van de werkende leisteengroeve gestort. Jan vond nog een aantal blokken vol met galeniet, maar helaas niet uitgekristalliseerd. Verder zijn er geen spectaculaire vondsten gedaan. We hielden het dan ook vrij snel voor gezien op deze plaats met zoeken. De omgeving geeft nog wel een mooi beeld van de vroegere industrie met zijn oude vervallen gebouwen.
Nu werd het tijd om naar steengroeve Juchem te rijden om aldaar ons geluk te beproeven om mooie geodes te vinden. Ook hier kregen we tijdens het eten van onze lunch een uitleg over het ontstaan van deze regio en zijn mineralen. Nadat de entree van € 6,- per persoon was betaald kregen we nog uitleg van de beveiligingbeambte in de steengroeve. Voorgaande jaren mocht er overal gezocht worden, maar vanaf 2013 wordt een bepaalde plek aangewezen waar je mag zoeken en verder nergens anders meer. Deze verhalen hadden we helaas al eerder vernomen van andere mineralenliefhebbers. We moesten een flinke wandeltocht maken naar het hoogste gedeelte van de steengroeve bij de akkers. Hier zouden we dan agaten kunnen vinden.Wouter onze gids had niet in de gaten dat de beveiliging in de groeve zo streng was geworden en besloot om met de groep naar een ander stuk van de groeve te gaan onderweg. Na nog geen 5 minuten zoeken werden we hier dringend verzocht om die plek te verlaten en ons bij de andere te voegen of de groeve te verlaten. Onderweg kregen een aantal dus een laatste waarschuwing en mochten ze naar boven om agaten te zoeken. Echter waren deze van een dermate slechte kwaliteit, dat het meer ijzerknollen dan agaatknollen waren. Na een goed gesprek met een aantal reeds aanwezige zoekers en de beveiligingsbeambte ging een aantal op een soort akker zoeken en een aantal begonnen aan een vers klein wandje om rotsen weg te halen. Op de akker werden wel een aantal ijzerknollen gevonden, maar in de rotswand helemaal niets.
Rond 16:00 verliet een Nederlander genaamd Wim een goede vindplek, die ondergetekende over mocht nemen. Hier hebben we in de klei nog een aantal agaten en een amethistgeode gevonden. Om 17:00 moesten we naar beneden toe. Bij de Geracher Mühle mocht iedereen nog een stuk mineraal uitzoeken en heeft ondergetekende nog een gevonden agaat door laten zagen. De tekeningen waren op zich wel mooi maar had veel beter gekund. Onder het genot van een aantal biertjes hebben we de dag en andere zaken doorgenomen en het bleef dan ook nog lang gezellig. Maar we moesten toch maar eens naar ons hotel om ons op te frissen en om een hapje te gaan eten. Uiteindelijk zaten we rond 22:00 allemaal te eten. Het was nog een gezellige avond, maar langzaam aan ging iedereen naar bed om er morgen weer fit tegen aan te gaan.
Foto's zijn gemaakt door Gerben Arts.
Mineralenexcursie Hunsrück 9 juni 2013
Vanmorgen werden sommige wakker van de wekker, maar een aantal van ons werd gewekt door onweer en regen. Het zal toch niet waar zijn! Net zoals de vorige excursie naar Langenthal regent het nu ook weer pijpestelen. In eerste instantie zouden we naar de steengroeve Hellberg te Kirn gaan. Echter waren Rob en Jelco hier vrijdagavond al zonder succes geweest. Daarom werd besloten om deze groeve met de gehele groep aan ons neus voorbij te laten gaan. Met zijn allen hebben we eerst stevig ontbeten en ons lunchpakketje gemaakt. Daarna nog even afrekenen en de korte rit naar steengroeve ‘Ferdinand Kloos’ te Langenthal kon beginnen.
Bij de groeve aangekomen stond Kristian (een andere Nederlandse mineralenzoeker) zoals afgesproken al op ons te wachten in zijn auto. We hadden net zoals voorgaand bezoek aan deze groeve geregeld dat de poort open zou zijn en dat we dus met de auto tot achter in de groeve konden rijden. Het bleef maar regenen en regenen en hier leek geen einde aan te komen. Door de regen bleven een aantal leden dus zitten in de auto en met een zevental zijn we toch op zoek gegaan naar de schatten van moeder natuur. Er lag veel vers materiaal, maar helaas zaten hier ook weinig tekenen van mineralen in. Nadat we een aantal niveaus hadden gehad zijn we op een oudere plek in de groeve gaan zoeken, maar toch wat meer resultaat. Een aantal aardige stukken agaat, amethist en jaspis werden toch nog gevonden, zodat we toch niet helemaal met lege handen zouden vertrekken.Na een goed uur zoeken zijn we ermee opgehouden en besloten we om naar de loodsen te rijden om ons aldaar om te kleden. Na wat gegeten te hebben en nog wat napraten, hebben we afscheid genomen van Kristian, Rob en Jelco. Met de overige leden hebben we besloten om naar Oberstein te rijden om aldaar koffie te drinken en naar het mineralenmuseum te gaan. De koffie werd voor een aantal onder ons een stuk staart of een ijs, want de zon had het inmiddels gewonnen van de wolken met regen. Vervolgens zijn we rond half 3 naar het mineralenmuseum gegaan, waar we de wonderschone stukken hebben bekeken. Een deel van het museum was onlangs opgeknapt, wat het museum echt goed heeft gedaan. Na een uurtje zijn we weer naar buiten gegaan en naar een drankje was het toch echt tijd om naar huis te rijden. We hadden immers nog 3,5 á 4 uur te rijden. Hier hebben we dan ook afscheid genomen van Hans die verder naar Zuid-Duitsland moest voor zijn werk.
Onderweg hebben we nog eenmaal heerlijk gegeten met zijn allen bij Peters Bistro in Ulmen. Ulmen staat bekend om zijn maar, dus dat was geologisch gezien wel weer een leuke bijkomstigheid. Nadat iedereen zijn buikje rond had gegeten was het tijd om te gaan. Joyce en ondergetekende namen afscheid van Peter, Thijs, Frans, Jan, Thea, Maria en Linda die in het busje verder naar Oss reden. Het was weer een gezellig weekend. Het weer zat voor de zondagochtend tegen, maar was verders dik in orde. De vondsten vielen soms echt tegen, maar we hebben we weer nieuwe locaties ontdekt, waar we in de toekomst zeker terug naar zullen gaan. Al met al weer een dikke voldoende.
Gerben Arts
Foto's zijn gemaakt door Gerben Arts.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
12 mei 2013: Fossielenexcursie Maastrichtien
De derde excursie van 2013 kon beginnen. Vandaag zijn we onder begeleiding van krijtpaleontoloog Geertje van Appeldoorn opzoek gegaan naar fossielen uit het Maastrichtien tijdperk. Dit is de laatste tijdsnede uit het Boven-Krijt zo’n 66 tot 72,1 miljoen jaar geleden.
Om 10.00 uur hadden we afgesproken bij parkeerplaats Knuvelkes aan de A2 bij Eijsden in Zuid Limburg. Na een kop koffie vertrokken we naar onze eerste bestemming, de steengroeve te Haccourt in België. Boven in de steengroeve aangekomen kregen we een korte uitleg over het Maastrichtien en de lagen die zich in deze groeve bevonden.
Nadat we nog even hadden genoten van het mooi uitzicht en iedereen op adem was gekomen, kon het werk beginnen. De eerste plek waar we gingen zoeken, was een stortplaats van vuursteen-eluvium. Hier vonden we dachten een aantal onder ons veel fossielen, maar dit bleken schijnfossielen te zijn. Echter werden er ook goede en zeldzame vondsten gedaan. Jan vond een blok vol met schelpen en zee-egels, waarvan Geertje heel enthousiast werd. Ondergetekende vond nog een (naar horen zeggen) zeldzame Hemiaster prunella.
Na een tijdje zoeken gingen we naar de zachtere kalksteen toe om ons geluk te beproeven. Met de gezelligheid hoopte een aantal van ons stiekem op een stuk van een Mosasaurus, maar deze droom zou vandaag niet uitkomen. Wel werden er een aantal mooie belemnieten (Belemnitella junior Nowak), zee-egels (Cardiaster granulosus) en bivalven gevonden.
Rond 13:00 was het mooi geweest en liepen we weer terug naar de auto’s om een boterhammetje te eten en naar de volgende bestemming te rijden. Na 10 minuten rijden kwamen we aan bij de steengroeve in Eben-Emael te België. Het weer werd hier steeds slechter en het begon dan ook hard te regenen en waaien toen we de groeve in wilden lopen. Allemaal de regenkleding aan en 2 van ons bleven toch liever even in de auto wachten op beter weer. Geertje was al een tijdje niet meer in deze groeve geweest waardoor we ons een weg moesten zoeken naar de vindplaatsen. Gelijk werden er een aantal stukken met kreeftachtigen (Protocallianassa faujasi) gevonden.
Omdat het weer er niet beter op werd liepen we verder naar het stuk waar ze aan het werk waren, echter hield hier het plateau op en moesten we over een smalle richel naar het andere plateau lopen en vervolgens langs een stijle wand naar beneden afdalen. Hier vonden we veel Bivalven zoals Acutostrea uncinella. Dit waren echter niet de vondsten waar we op hoopten. De sterke verhalen en het genot van de TEREX RH120-E een machtig mooie machine van maar liefst 7,6 meter hoog vonden de overhand. Het enthousiasme naar het zoeken naar fossielen nam dan ook geleidelijk af. Daarom liepen we langzaam aan terug richting de auto’s, maar natuurlijk niet zonder een pittige klim. Een aantal van ons nam op een helling vol met planten nog een vlinderstruikje voor thuis mee.
Bij de auto’s hebben we onze natte en smerige kleren uit gedaan en weer schone kleding aangetrokken. Geertje werd nogmaals hartelijk bedankt voor het begeleiden van de excursie en toen kon rond 16:30 de reis naar huis weer beginnen. De vondsten vielen wat tegen en het weer zat ook niet echt mee. Hopelijk wordt de volgende tweedaagse excursie naar de omgeving van Idar-Oberstein een groter succes.
Gerben Arts
Foto's zijn gemaakt door Gerben Arts.
De derde excursie van 2013 kon beginnen. Vandaag zijn we onder begeleiding van krijtpaleontoloog Geertje van Appeldoorn opzoek gegaan naar fossielen uit het Maastrichtien tijdperk. Dit is de laatste tijdsnede uit het Boven-Krijt zo’n 66 tot 72,1 miljoen jaar geleden.
Om 10.00 uur hadden we afgesproken bij parkeerplaats Knuvelkes aan de A2 bij Eijsden in Zuid Limburg. Na een kop koffie vertrokken we naar onze eerste bestemming, de steengroeve te Haccourt in België. Boven in de steengroeve aangekomen kregen we een korte uitleg over het Maastrichtien en de lagen die zich in deze groeve bevonden.
Nadat we nog even hadden genoten van het mooi uitzicht en iedereen op adem was gekomen, kon het werk beginnen. De eerste plek waar we gingen zoeken, was een stortplaats van vuursteen-eluvium. Hier vonden we dachten een aantal onder ons veel fossielen, maar dit bleken schijnfossielen te zijn. Echter werden er ook goede en zeldzame vondsten gedaan. Jan vond een blok vol met schelpen en zee-egels, waarvan Geertje heel enthousiast werd. Ondergetekende vond nog een (naar horen zeggen) zeldzame Hemiaster prunella.
Na een tijdje zoeken gingen we naar de zachtere kalksteen toe om ons geluk te beproeven. Met de gezelligheid hoopte een aantal van ons stiekem op een stuk van een Mosasaurus, maar deze droom zou vandaag niet uitkomen. Wel werden er een aantal mooie belemnieten (Belemnitella junior Nowak), zee-egels (Cardiaster granulosus) en bivalven gevonden.Rond 13:00 was het mooi geweest en liepen we weer terug naar de auto’s om een boterhammetje te eten en naar de volgende bestemming te rijden. Na 10 minuten rijden kwamen we aan bij de steengroeve in Eben-Emael te België. Het weer werd hier steeds slechter en het begon dan ook hard te regenen en waaien toen we de groeve in wilden lopen. Allemaal de regenkleding aan en 2 van ons bleven toch liever even in de auto wachten op beter weer. Geertje was al een tijdje niet meer in deze groeve geweest waardoor we ons een weg moesten zoeken naar de vindplaatsen. Gelijk werden er een aantal stukken met kreeftachtigen (Protocallianassa faujasi) gevonden.
Omdat het weer er niet beter op werd liepen we verder naar het stuk waar ze aan het werk waren, echter hield hier het plateau op en moesten we over een smalle richel naar het andere plateau lopen en vervolgens langs een stijle wand naar beneden afdalen. Hier vonden we veel Bivalven zoals Acutostrea uncinella. Dit waren echter niet de vondsten waar we op hoopten. De sterke verhalen en het genot van de TEREX RH120-E een machtig mooie machine van maar liefst 7,6 meter hoog vonden de overhand. Het enthousiasme naar het zoeken naar fossielen nam dan ook geleidelijk af. Daarom liepen we langzaam aan terug richting de auto’s, maar natuurlijk niet zonder een pittige klim. Een aantal van ons nam op een helling vol met planten nog een vlinderstruikje voor thuis mee.
Bij de auto’s hebben we onze natte en smerige kleren uit gedaan en weer schone kleding aangetrokken. Geertje werd nogmaals hartelijk bedankt voor het begeleiden van de excursie en toen kon rond 16:30 de reis naar huis weer beginnen. De vondsten vielen wat tegen en het weer zat ook niet echt mee. Hopelijk wordt de volgende tweedaagse excursie naar de omgeving van Idar-Oberstein een groter succes.
Gerben Arts
Foto's zijn gemaakt door Gerben Arts.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
28 april 2013: fossielen op de akker
Na een aantal weken uitstel vanwege sneeuwval op de oorspronkelijke datum van deze excursie (24 maart) was het vandaag dan toch zover: We zijn met acht enthousiaste GEO donateurs op pad geweest om fossielen te gaan zoeken. De GEO bus vertrok rond 8.30 vanaf Oss en na een kleine tussenstop in Boxmeer kwamen we rond 10.30 uur aan in het mooie plaatsje Nettersheim in de Eifel.
De eerste bestemming was het Naturzentrum Eifel: een ruim opgezet informatiecentrum dat allerlei onderwerpen op het gebied van natuur en milieu behandelt, van de plaatselijke flora en fauna tot energieopwekking. Na de koffie was het tijd om op ontdekkingstocht te gaan en meer te leren over het gebied rond Nettersheim. Vooral de Romeinse geschiedenis, de getoonde fossielen en de koraalaquaria waren interessant. In de museumwinkel vonden we een boek met Europese mineralenvindplaatsen. Mooi, maar helaas zonder goed kaartmateriaal.
Het tweede excursiepunt was het nabijgelegen Haus der Fossilien. Zoals de naam al zegt, was dit huis volledig gewijd aan fossielen. Er was veel materiaal te zien uit Duitsland, maar ook andere werelddelen en Nederland (Zuid-Limburg en Winterswijk) kwamen aan bod. De collectie was opgebouwd uit allerlei fossielen, en gaf een mooi beeld van enkele van de oudste fossielen tot de meer recente vondsten. Speciale aandacht was er voor de geschiedenis van de paleontologie en voor fossiele koralen. Tot slot waren er in de kelder veel preparatie- en slijpmaterialen te zien.
Na ons bezoek aan het Haus der Fossilien was het tijd voor de echte uitdaging: het zoeken van fossielen op de akkers rond Nettersheim. Gelukkig was de weg goed aangegeven en kwamen we na een flinke klim snel op de plaats van bestemming. Op de akker waren veel kleine stukjes koraal en brachiopoden te vinden (rond 380 mln. jr. oud). Gerben had het geluk het mooiste stuk van de dag te vinden: een mooi stuk koraal met goed zichtbare structuur.
Onderweg terug naar Nettersheim zijn we langs een oude steengroeve gelopen, die helaas voor ons niet interessant was. Te lang geleden verlaten, en bijna niet meer herkenbaar als groeve. Gelukkig waren de plaatselijke flora en fauna wel interessant: er zijn onder andere eekhoorntjes gespot, maar ook wilde primula’s en groot hoefblad.
Na vandaag in totaal ongeveer 6 kilometer gewandeld te hebben in en rond Nettersheim, was het tijd voor een kopje koffie, wat te eten en eventueel een lekker biertje. Gelukkig konden we bij de plaatselijke bakker binnen zitten (het was nog behoorlijk koud buiten) en waren alle voorgenoemde zaken prima geregeld!
Rond ongeveer 16.30 uur besloten we terug te rijden naar Oss. In de bus was het redelijk stil: een teken dat iedereen weer genoeg energie kwijt is geraakt vandaag!
Hans Cremers
Foto's zijn gemaakt door Gerben Arts.
Na een aantal weken uitstel vanwege sneeuwval op de oorspronkelijke datum van deze excursie (24 maart) was het vandaag dan toch zover: We zijn met acht enthousiaste GEO donateurs op pad geweest om fossielen te gaan zoeken. De GEO bus vertrok rond 8.30 vanaf Oss en na een kleine tussenstop in Boxmeer kwamen we rond 10.30 uur aan in het mooie plaatsje Nettersheim in de Eifel.
De eerste bestemming was het Naturzentrum Eifel: een ruim opgezet informatiecentrum dat allerlei onderwerpen op het gebied van natuur en milieu behandelt, van de plaatselijke flora en fauna tot energieopwekking. Na de koffie was het tijd om op ontdekkingstocht te gaan en meer te leren over het gebied rond Nettersheim. Vooral de Romeinse geschiedenis, de getoonde fossielen en de koraalaquaria waren interessant. In de museumwinkel vonden we een boek met Europese mineralenvindplaatsen. Mooi, maar helaas zonder goed kaartmateriaal.Het tweede excursiepunt was het nabijgelegen Haus der Fossilien. Zoals de naam al zegt, was dit huis volledig gewijd aan fossielen. Er was veel materiaal te zien uit Duitsland, maar ook andere werelddelen en Nederland (Zuid-Limburg en Winterswijk) kwamen aan bod. De collectie was opgebouwd uit allerlei fossielen, en gaf een mooi beeld van enkele van de oudste fossielen tot de meer recente vondsten. Speciale aandacht was er voor de geschiedenis van de paleontologie en voor fossiele koralen. Tot slot waren er in de kelder veel preparatie- en slijpmaterialen te zien.
Na ons bezoek aan het Haus der Fossilien was het tijd voor de echte uitdaging: het zoeken van fossielen op de akkers rond Nettersheim. Gelukkig was de weg goed aangegeven en kwamen we na een flinke klim snel op de plaats van bestemming. Op de akker waren veel kleine stukjes koraal en brachiopoden te vinden (rond 380 mln. jr. oud). Gerben had het geluk het mooiste stuk van de dag te vinden: een mooi stuk koraal met goed zichtbare structuur.
Onderweg terug naar Nettersheim zijn we langs een oude steengroeve gelopen, die helaas voor ons niet interessant was. Te lang geleden verlaten, en bijna niet meer herkenbaar als groeve. Gelukkig waren de plaatselijke flora en fauna wel interessant: er zijn onder andere eekhoorntjes gespot, maar ook wilde primula’s en groot hoefblad.
Na vandaag in totaal ongeveer 6 kilometer gewandeld te hebben in en rond Nettersheim, was het tijd voor een kopje koffie, wat te eten en eventueel een lekker biertje. Gelukkig konden we bij de plaatselijke bakker binnen zitten (het was nog behoorlijk koud buiten) en waren alle voorgenoemde zaken prima geregeld!
Rond ongeveer 16.30 uur besloten we terug te rijden naar Oss. In de bus was het redelijk stil: een teken dat iedereen weer genoeg energie kwijt is geraakt vandaag!
Hans Cremers
Foto's zijn gemaakt door Gerben Arts.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
14 april 2013: Neanderthalmuseum
Zondag 14 april 2013 zijn we met een gezelschap van 15 personen naar onze oosterburen gereden om aldaar op zoek te gaan naar de geschiedenis van een uitgestorven mensensoort genaamd Homo neanderthalensis. Ook wel bekend als de Neanderthaler.
Na een korte stilstaande file kwamen we rond 11:00 aan in het Neanderthal net onder Mettmann bij Düsseldorf. Nadat we een toegangsbewijs met hoofdtelefoon á € 10,- voor het Neanderthalmuseum en de foto-expositie “Dierrijk” hadden bemachtigd, kon de ontdekkingsreis beginnen. Een aantal van ons besloot om eerst een kopje koffie met iets lekkers te consumeren. Zo verdeelden de groep zich in kleinere groepjes door het museum heen.
De tocht begon bij de ontdekking van de menselijke overblijfselen in 1856 in het Neandertal. Destijds was dit een kloof waar de rivier de Düssel doorheen stroomde. Het Neandertal is genoemd naar Joachin Neander ook wel bekend als Joachim Neumann, een Duitse gereformeerde predikant en componist/tekstdichter.
In een grot opgevuld met leem werd een schedeldak, spaakbeen, twee dijbeenderen, opperarmbeen, ellepijp en nog enkele brokstukken gevonden. Echter werd deze vondst destijds niet erkend door de Duitse arts, volkenkundige, antropoloog, etnoloog en politicus Rudolf Virchow. Johann Carl Fuhlrott beschouwde de gevonden resten wel als prehistorische overblijfselen van de mens uit de ijstijd.
Naarmate de tour in het museum vorderde kregen we een steeds beter beeld van de Neanderthaler en andere mensensoorten. Hoe leefden ze, wat waren de kenmerken en hoe verliep de evolutie van de mens. Het museum loopt als een wenteltrap naar boven langs de vele levensechte reconstructies van Neanderhalers en andere menssoorten. Het is mooi om te zien hoe we steeds meer met comfort zijn gaan leven.
Nadat iedereen zijn rondje had gemaakt en de lunch had gegeten zijn we naar de vindplek van de Neanderthaler gelopen. Dit is slechts op een paar honderd meter van het museum verwijderd. Door de mijnbouw ziet het dal er helaas niet meer uit zoals in 1856. Met het lezen van de plaquettes, het luisteren naar de verhalen met de koptelefoon en een beetje fantasie kun je nog wel een voorstelling maken hoe het hier geweest zou kunnen zijn. De grot zou zich een meter of 12 boven de grond bevinden. In de jaren 90 is de plek ook weer gevonden waar het leem gestort was, hier hebben ze nu rood / witte palen geplaatst. In dit leem zijn nog meer overblijfselen gevonden die aansluiten bij de eerdere vondsten in 1856.
Na het museum en de vindplek zijn we nog een aardige wandeling gaan maken in het heuvelachtige gebied van het Neanderthal. Hierbij hebben we ook nog een vijftal herten gespot. Eigenlijk zouden we een soort van kunstroute volgen, alleen ergens hebben we behoorlijk de plank mis geslagen. Maar dit mocht de pret gelukkig niet drukken. Bij het einde aangekomen kwamen we eindelijk de beelden tegen, maar hier zijn we weer vrij vlot langs op gelopen, omdat het zonnetje inmiddels heerlijk ons aan het verwarmen was. Waarbij het terras wel heel aantrekkelijk werd onder het genot van een koel drankje of een lekker ijsje.
De dag begon koel, maar eindigde dus met een heerlijk zonnetje. Aan het eind van de middag zijn we weer richting Oss gereden om zo weer een mooi en leerzaam weekend af te sluiten.
Gerben Arts
Foto's zijn gemaakt door Gerben Arts.
Zondag 14 april 2013 zijn we met een gezelschap van 15 personen naar onze oosterburen gereden om aldaar op zoek te gaan naar de geschiedenis van een uitgestorven mensensoort genaamd Homo neanderthalensis. Ook wel bekend als de Neanderthaler.
Na een korte stilstaande file kwamen we rond 11:00 aan in het Neanderthal net onder Mettmann bij Düsseldorf. Nadat we een toegangsbewijs met hoofdtelefoon á € 10,- voor het Neanderthalmuseum en de foto-expositie “Dierrijk” hadden bemachtigd, kon de ontdekkingsreis beginnen. Een aantal van ons besloot om eerst een kopje koffie met iets lekkers te consumeren. Zo verdeelden de groep zich in kleinere groepjes door het museum heen.De tocht begon bij de ontdekking van de menselijke overblijfselen in 1856 in het Neandertal. Destijds was dit een kloof waar de rivier de Düssel doorheen stroomde. Het Neandertal is genoemd naar Joachin Neander ook wel bekend als Joachim Neumann, een Duitse gereformeerde predikant en componist/tekstdichter.
In een grot opgevuld met leem werd een schedeldak, spaakbeen, twee dijbeenderen, opperarmbeen, ellepijp en nog enkele brokstukken gevonden. Echter werd deze vondst destijds niet erkend door de Duitse arts, volkenkundige, antropoloog, etnoloog en politicus Rudolf Virchow. Johann Carl Fuhlrott beschouwde de gevonden resten wel als prehistorische overblijfselen van de mens uit de ijstijd.
Naarmate de tour in het museum vorderde kregen we een steeds beter beeld van de Neanderthaler en andere mensensoorten. Hoe leefden ze, wat waren de kenmerken en hoe verliep de evolutie van de mens. Het museum loopt als een wenteltrap naar boven langs de vele levensechte reconstructies van Neanderhalers en andere menssoorten. Het is mooi om te zien hoe we steeds meer met comfort zijn gaan leven.
Nadat iedereen zijn rondje had gemaakt en de lunch had gegeten zijn we naar de vindplek van de Neanderthaler gelopen. Dit is slechts op een paar honderd meter van het museum verwijderd. Door de mijnbouw ziet het dal er helaas niet meer uit zoals in 1856. Met het lezen van de plaquettes, het luisteren naar de verhalen met de koptelefoon en een beetje fantasie kun je nog wel een voorstelling maken hoe het hier geweest zou kunnen zijn. De grot zou zich een meter of 12 boven de grond bevinden. In de jaren 90 is de plek ook weer gevonden waar het leem gestort was, hier hebben ze nu rood / witte palen geplaatst. In dit leem zijn nog meer overblijfselen gevonden die aansluiten bij de eerdere vondsten in 1856.
Na het museum en de vindplek zijn we nog een aardige wandeling gaan maken in het heuvelachtige gebied van het Neanderthal. Hierbij hebben we ook nog een vijftal herten gespot. Eigenlijk zouden we een soort van kunstroute volgen, alleen ergens hebben we behoorlijk de plank mis geslagen. Maar dit mocht de pret gelukkig niet drukken. Bij het einde aangekomen kwamen we eindelijk de beelden tegen, maar hier zijn we weer vrij vlot langs op gelopen, omdat het zonnetje inmiddels heerlijk ons aan het verwarmen was. Waarbij het terras wel heel aantrekkelijk werd onder het genot van een koel drankje of een lekker ijsje.
De dag begon koel, maar eindigde dus met een heerlijk zonnetje. Aan het eind van de middag zijn we weer richting Oss gereden om zo weer een mooi en leerzaam weekend af te sluiten.
Gerben Arts
Foto's zijn gemaakt door Gerben Arts.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
