Excursieverslag door Stephane Nooijen.

Voor vele werd de slaap vroeg verstoord door de wekker, want eindelijk is daar de excursie naar Hagen in Duitsland. Hoezo eindelijk? De vorige ging namelijk niet door, dus vandaar dat we eindelijk alsnog mochten gaan. “Verzamelen om 09:45 bij de ingang van de groeve en om 10:00 gaan we naar binnen, we wachten niet op laatkomers. Zorg dat je voorbereid bent met de juiste spullen, kleding en Ergeo formulier”, zo was de instructie. Dat liet Sebastian en aanhang zich geen 2 keer vertellen door er al om 08:53 stipt te zijn. Er waren vooraf ook nog wat mededelingen gestuurd over vereiste kleding en gereedschap, dat er geen uitgebreide Chinese rijsttafel of andere eten zal worden geleverd, een gesprek over een droge, gespleten en natte hamer van Andrea, en een extra reminder voor een lange broek voor Gerben. Goed voorbereid dus allemaal jongens! Over gekrompen houten hamers gesproken………Tip van Jan en Henk: “Oude hamers die een maand in een hete auto hebben gelegen, kun je gewoon in een emmer met water leggen en hopen op het beste.”

Eenmaal aangekomen bij de groeve mochten we met de auto verder het terrein op onder leiding van onze gids Birgit. Superfijn dat we dat stuk al niet meer hoefde te lopen. Auto’s geparkeerd, en op naar de groeve. Het was wat glibberen door de modder door alle regen van de voorgaande dagen, maar de modder hield ons niet tegen!. Bovendien waren we gezegend met stralend weer. Van een afstand zag je alle glinsteringen je al tegemoetkomen van de calciet en de kwarts. Jassen, tassen, emmertjes en karretjes op de zoekplek in de groeve geparkeerd en….. zoeken maar!

Na een woeste dag hakken, snoepjes eten, leuke gesprekken en een beetje hangen, is er uiteindelijk niemand met lege handen naar huis gegaan. Voor degene die daar nog zin in hadden, kon men aansluiten samen nog wat te eten en te drinken in café-restaurant Limmeg in hartje Hohenlimburg. Hier werden we door de gastheer verwend met salades, grote vleesplaten en op verzoek van Stephane: tzatziki. Wilco heeft de avond van zijn leven gehad met de accordeon speler die nog even langskwam met “Bella Ciao”. Na het lekkere eten en gezelligheid ging iedereen moe en voldaan aan de terugreis. Onderstaand nog een indruk van de gezelligheid en natuurlijk van de vele vondsten.

Stephane Nooijen