Onder een stralend zonnetje vertrokken we in de richting van Landgraaf, waar we ons tegen half tien meldden bij Miel Doumen, die ons zou inwijden in de geologische geheimen van Zand- en Grindgroeve ‘De Groot’. Na een duidelijke uitleg boven in de groeve, met goed uitzicht op de duidelijk te onderscheiden lagen van het miocene zilverzand, de grinden en de löss/grindlaag gingen we op zoek naar de typische voorbeelden waar de groeve om bekend staat.

Al snel werden de typische kiezeloölietjes gevonden. Moeilijker was het om de verkiezelde en door de Maas uit-het-krijt-gespoelde zee-egels te vinden. Maar ze waren er wel: een van de bezoekers vond een prachtig puntgaaf klein micrastertje. Ook heel bijzonder was het om de extreem verweerde silex te zien: soms was er nog slechts een vuurstenen kerntje te zien, omhuld door een brosse, brokkelige witte cortex van totaal verweerde silex.

Het was weer heel bijzonder en indrukwekkend om deze kleine mens-gemaakte ‘Grand Canyon’ rond te dwalen en de tastbare sporen te zien van de tientallen miljoenen jaren dat de natuur hier ongestoord haar gang ging. Ondertussen had het zonnetje plaatsgemaakt voor een regenbui en was het tijd geworden om weer op huis aan te gaan, zoals gebruikelijk moe maar voldaan, en geologische weer geheel aan onze trekken gekomen.

Met dank aan de NGV afdeling Limburg, en Miel Doumen in het bijzonder!